De Wildernisroute in Zweden

De Wildernisroute – of Vildmarksvägen – ik had er al vaker over gehoord, maar hem nog nooit gereden. We hadden Noorwegen net achter de rug en dan lijkt al het andere in Noord-Europa te vervagen. Dacht ik. Want de Wildernisroute in Zweden was toch echt weer van een hoog niveau! Ik vond het toch wel een van de meest indrukwekkende autoroutes van Europa. De route slingert door het ruige noorden van Zweden, van Strömsund tot aan Dorotea, via buitenaardse natuur. Je want je in de middle of nowhere. We waren al wel wat gewend inmiddels door onze vele verre reizen, maar deze route was toch weer totaal anders. De lengte is ongeveer 500 kilometer en je rijdt over verlaten hoogvlaktes, langs diepe valleien, watervallen, rendiergebieden en traditionele Sami-dorpen.

Wij reden deze route in juli en waren verrast. Dit is een route die je moet rijden voor de stilte en de natuur, het gaat hier niet om de eindbestemming. Zoek je pure natuur, mooie onontdekte plekken en ruige gebieden, dan zit je hier goed. Dit is het pure Zweden waar ik al wel van gehoord had, maar dat ik nog niet kende.

Route en regio’s

De route start in Strömsund in Jämtland en volgt de weg 342 richting Gäddede. Vervolgens ga je via de Stekenjokk-pas naar het hooggebergte in Lapland. En dat is zo’n mooi stukje. Ik heb genoten van de eindeloze vlaktes en de rendieren in de verte. De route gaat daarna verder via Klimpfjäll, Fatmomakke, Marsfjället, Saxnäs en Vilhelmina, om uiteindelijk af te dalen naar Dorotea aan de E45. De regio’s waar je doorheen rijdt – Jämtland en Zuid-Lapland – behoren tot de dunst bevolkte gebieden van Europa. Je komt onderweg meer rendieren tegen dan mensen. 

Hoogtepunten op de Wildernisroute

Stekenjokk-hoogvlakte

Tussen half juni en begin oktober is de Stekenjokk-pas geopend. Hier bevind je je op bijna 900 meter hoogte en rijd je over een van de hoogste wegen van Zweden. Toen wij er reden lagen er links en rechts nog metershoge sneeuwmuren. Toch kwam de natuur er al wel tot leven op de toendra’s. In de verte zie je gletsjers en kale rotsplateaus. Dit leek wel een andere planeet.

Hällingsåfallet

Vlakbij Gäddede vind je de Hällingsåfallet: een enorme waterval van 43 meter hoog die in een diepe kloof stort. Deze kloof is de langste canyon van Zweden en wij konden hem via een wandelpad bereiken. Rondom de Waterval staan varens die er goed groeien omdat het er zo vochtig is natuurlijk.

Fatmomakke – cultureel erfgoed van de Sami

In Fatmomakke ligt een bijzondere kerkstad: een cirkel van turf- en houten huisjes rondom een houten kerkje aan de rand van een meer. Hier kwamen Sami-families vroeger samen voor religieuze feesten, begrafenissen en markten. Omdat ze ver moesten reizen overnachtten ze in huisjes rondom de kerk. Veel van deze gebouwen worden nog steeds gebruikt.

Marsfjället en de meren van Zuid-Lapland

Na Fatmomakke rijd je verder  langs het Marsfjället-massief – een super ruig berggebied met toppen tot boven de 1500 meter. Ik hou ervan! Aan de voet ervan liggen meren zoals Kultsjön en Kullasjön. Hier kun je vissen, kanoën of picknicken aan het water. Een tip: ga hier bij zonsopkomst heen!! Wat een prachtige beleving is dat.

Wildkamperen en overnachten in Zweden

In Zweden geldt het allemansrecht. Dat betekent dat je – met respect voor natuur en privé-eigendom – mag kamperen in het wild. En dat kan hier heel goed. Wij hebben prachtige plekken aan meren en aan de rand van dorpjes gevonden waar we heerlijk onze camper konden stallen. En natuurlijk hebben we gekeken of we niemand in de weg stonden of stoorden.

Beste reistijd voor de Wildernisroute

De Wildernisroute is tussen oktober en half juni deels afgesloten vanwege sneeuwval. De beste maanden om hem te rijden zijn juni t/m september. In juni bloeit het landschap, in juli en augustus is alles groener dan groen, en in september kleurt de natuur rood, oranje en goudgeel – ook prachtig. Ik heb dat nog niet gedaan, maar de herfstroute staat op de bucketlist.

Waarom je deze route moet rijden

De Vildmarksvägen is geen gewone roadtrip. Het is een beleving die je dichter bij de natuur brengt, bij oude tradities en bij jezelf. Dit is een tocht zonder massatoerisme, rijen auto's – maar stilte, ruimte, rendieren op de weg, watervallen zonder hekjes, en een landschap dat niet verveelt.

Ik ga hem zeker nog een keer rijden!

Wil je deze route zelf rijden? Ik heb er complete rondreis in de winkel. Klik hier voor meer info.